پیرمردی با 256 سال سن و 23 زن و 180 نوه

 دکتر نیل استاد مدیریت می‌گوید: برای سلامت روح انسان و سلامتی کلی و خیر و رفاه مهم است که شغلمان را دوست داشته باشیم و در هر آن‌چه برای زندگی انجام می‌دهیم، احساس تازگی و رشد کنیم.

خوشبختانه، مهم نیست که شغل شما و سطح رضایت‌مندیتان از آن‌ چه‌قدر است. راه‌هائی وجود دارد که می‌تواند کار سخت روزانه شما را از حالت خستگی و قابل پیش‌بینی بودن به حالتی لذت‌بخش و نیروبخش تبدیل کند.

1) یک توضیح کامل از شغل بیابید:

نویسنده کتاب "چگونه آگاهانه کار کنید و از شغلتان لذت ببرید" می‌گوید: اگر توضیح‌نامه شغلی ندارید برای داشتن یکی تقاضا کنید و مطمئن شوید که شما و کارفرمای شما نظر یکسانی در مورد ماهیت شغل دارید. هر اقدامی را که می‌توانید انجام دهید تا در مورد گذشته، تاریخ، هدف و فرهنگ خاص شرکت، اطلاعات کسب کنید. سیاست‌های شرکت، ضوابط رهبری و هدایت، طرز لباس پوشیدن و آداب کلی تجارت را بدانید. به چه دلیل این موارد مهم است؟ برای این‌که اگر مطمئن نباشید که شغلتان مستلزم چه چیزی است، برای انجام آن زمان سختی را می‌گذرانید.

دانستن این‌که از شما در انجام چه کاری انتظار می‌رود، به این معنی است که می‌توانید کارتان را به بهترین حالت انجام دهید. چیزی که باعث رضایت‌مندی شما می‌شود و در شغلتان ارتقا خواهید یافت.

2) ارزش‌های شرکتتان را شناسائی کنید:

زمانی‌که شما به یک تصویر بزرگ و جامع از اهداف مشترکتان می‌رسید انگیزه بیشتری می‌یابید تا در رسیدن به اهداف، شرکت کنید و کمک کنید تا به چشم‌انداز مشترک برسید. با این پیش‌فرض که این اهداف، در تضاد با ارزش‌های وجودی خودتان نیست.

یکی از اولین کارهائی که می‌توانید انجام دهید تا شغلتان را لذت‌بخش‌تر کنید این است که مطمئن شوید، می‌دانید از شما چه انتظاری می‌رود.

3) از آن‌چه که شرکت ارائه می‌دهد، قدردانی کنید:

ممکن استبه یک حقوق بازنشستگی یا خدمات درمانی نرسید، اما نگاه کردن به آن‌چه که شرکت در اختیار شما قرار داده سودمند است. آیا نام شرکت به شما کمک می‌کند که مشتری داشته باشید؟ آیا منابع آنها به شما کمک می‌کند که روی پروژه‌هائی کار کنید که در نبود شرکت غیرممکن است؟ این‌ها همه چیزهائی است که باید به آن توجه شود.

4) با ذهن باز و انعطاف‌پذیر باقی بمانید:

خیلی ساده است که هر روز برای مدت طولانی کارهای مشابه انجام دهید و حتی فکر ایجاد تغییراتی باعث ناراحتی شما شود. تلاش برای انعطاف‌پذیر بودن به این معنی است که اگر شما خودتان را با شرکتتان، وفق دهید زمان بهتر و آسان‌تری را خواهید داشت و باز بودن ذهن شما، دیگران را تشویق می‌کند تا با شما کار کنند. اگر نسبت به تغییرات در محیط کارتان با دید باز نگاه کنید، این تغییرات، شغلتان را مطبوع‌تر خواهد کرد.

5) به سختی کار کنید و جایگاه و مقام خود را بیابید:

مورد تصدیق قرار گرفتن در کار، برای لذت بردن از شغلتان ضروری است و این وقتی به‌دست می‌آید که خودتان را از بقیه بالاتر بکشید. تلاش کردن و توسعه دادن یک‌سری از توانائی‌‌ها و مهارت‌ها موجب جدا کردن شما از بقیه می‌شود و شما را مطمئن می‌سازد که احساس قدردانی و ارزشمندی داشته باشید.

6) با همکارانتان کار کنید:

وقتی تیمی کار می‌کنید، عزت‌ نفس و روحیه‌تان بهتر می‌شود و به شما حس دوستی و محبت می‌دهد و هم‌چنین به شما کمک می‌کنید تا به اهداف شرکت برسید.

7) خودتان را موقتی در نظر بگیرید:

احساس ناامنی در یک شغل خاص می‌تواند به درجات بالائی از اضطراب برسد. اما اگر خودتان را موقتی و فروش رفتنی قبول کنید و بپذیرید، قسمتی از این اضطراب تسکین پیدا خواهد کرد و شما احساس راحتی بیشتری خواهید کرد و شاید بیشتر تولید کننده باشید. ارتباطاتتان را قوی نگه دارید، هرگز پل‌ها را خراب نکنید و داشتن چند مصاحبه شغلی سالیانه را مدنظر قرار دهید تا فقط تمرین خود را داشته باشید و بدانید که چه چیزهائی لازم است.

8) با رئیس خود در مورد نگرانی‌ها و عقایدتان حرف بزنید:

اگر نظر جالبی در مورد شرکت دارید، با رئیستان در میان بگذارید. این کار باعث ارتقاء استقلال شخصی شما می‌شود و نشان می‌دهد که در مورد آینده شرکت، دلسوز هستید. به علاوه اگر چیزی در محیط کار شما را ناراحت می‌کند به رئیستان اجازه دهید که بداند. اگر چیزی نگوئید به مرور احساس بدتری خواهید کرد در صورتی‌که صحبت در مورد آن می‌تواند مشکل را کامل برطرف کند.

9) تفاوت‌هائی را که می‌سازید، شناسائی کنید:

هر شغل تفاوت‌هائی را در جهان می‌سازد و شناسائی این تفاوت‌ها در شغلتان می‌تواند به مقدار زیادی انگیزه‌بخش باشد. آیا به بچه‌ها درس می‌دهید؟ یا محصولات جدیدی را تولید می‌کنید؟ یا یک تشکیلات باارزش را توسعه می‌دهید آن‌چه را که در حال انجامش هستید، بفهمید تا این تفاوت را بسازید.

10) متوجه باشید که می‌توانید روی شغلتان تأثیر بگذارید:

شغلتان فقط تا حدی می‌تواند شما را کنترل کند که خودتان اجازه بدهید. اگر انگیزه دارید و خواهان تلاش بیشتری هستید، بیشتر می‌توانید شغلی را که در آن هستید تعبیر و تفسیر کنید و بدانید که شغل شما باعث چه احساسی در شما و یا اطرافیانتان می‌شود و مسیر شغلتان شما را کجا می‌برد.

ترس از موفقیت بیشتر از آن‌چه که فکر می‌کنید، رایج است مردم فکر می‌کنند که اگر به اهدافشان برسند آیا باز هم احساس شادی می‌کنند، آیا رابطه‌هایشان فرق خواهد کرد، آیا همکارانشان باز هم دوستشان خواهند داشت و تعداد زیادی اگرهای دیگر.

منبع: مجله موفقیت

یکی از عرصه‏های حضور سازنده و مشارکت اجتماعی بانوان، تشکل‏هایی است که در سطوح مختلف و با قالب‏های گوناگونی می‏تواند شکل گیرد. احزاب، جمعیت‏ها، گروهها، انجمن‏ها، مراکز و مؤسسات، نمونه‏های رایجی از این تشکل‏ها می‏باشند. تشکل‏های سنتی که از گذشته به ویژه در امور خیریه و دینی وجود داشته و عمدتاً در مراکز و محافل دینی به ویژه مساجد شکل می‏گرفته و اینک نیز خوشبختانه ادامه دارد نمونه‏های سابقه‏دار، بومی و فراگیر بوده است که شکل‏گیری سازمان‏ها و گروههای جدید نباید به عنوان جایگزین آنها تلقی گردد و یا موجب کم‏توجهی به جایگاه و نقش ارزشمند آنها شود. دامنه فعالیت تشکل‏های مورد بحث تقریباً همه مسائل عام اجتماعی را فرا می‏گیرد و نقطه اشتراک، همه موضوعات و زمینه‏های فعالیتی است که «کار گروهی» را می‏پذیرد. همین پردامنگی باعث شده است طیف‏های مختلف اجتماعی با انگیزه‏ها و اهداف مختلف و زمینه‏های کاری گوناگون، بتوانند در قالب تشکل‏های تعریف‏شده‏ای گرد هم آیند و در امور اجتماعی و حیات جمعی مشارکت جویند. مشارکت‏جویی در کارهای گروهی دینی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، پژوهشی، زیست‏محیطی و اجرایی اختصاص به گروههایی خاص در جامعه ندارد و چنان که در عمل شاهد هستیم قشرهای مختلف را در بر می‏گیرد. زنان نیز علی‏رغم زمینه‏ها و عوامل مختلف بازدارنده‏ای که برای مشارکت‏های اجتماعی آنان در قالب‏های تعریف‏شده و تشکل‏های شناخته‏شده، وجود دارد، در این زمینه خوش درخشیده، لااقل نشان داده‏اند می‏توانند و باید در کارهای گروهی و تلاش‏های سازمان‏یافته با حفظ شئون دینی و اجتماعی شرکت جویند. روشن است که موضوع فعالیت جمعی آنان، لزوماً نباید ماهیتی زنانه داشته باشد و جزء مسائل خاص آنان به شمار رود.
از سوی دیگر، زنان و دختران و در سطحی گسترده‏تر، خانواده‏ها در جامعه، مسائل و نیازهای خود را دارند. این امر نیز می‏تواند مجموعه گسترده‏ای از تشکل‏ها، سازمان‏ها، مراکز، مؤسسات و انجمن‏ها را شکل دهد که موضوع فعالیت آنان، زنان و خانواده باشد. زمینه کار جمعی، هر چند اختصاص به بانوان ندارد، ولی روشن است که عرصه بسیار مناسبی برای مشارکت اجتماعی آنان می‏باشد. و این، تنها بخش محدودی از تأکیدی است که حضرت امام خمینی در باره نقش‏آفرینی زنان در سرنوشت جامعه اسلامی دارند و از آن به «نقش حسّاس» یاد می‏کنند.

نمایه تشکیل این گروه:
آنچه پیش روی دارید نمایه‏ای است از فعالیت زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی هشترود که برای بازتوانی و کسب استقلال و عدم وابستگی مالی به سازمان ،اقدام به تشکیل گروهی به نام جمعیت همیار زنان بهزیستی نموده اند.

دراولین گام اغاز فعالیتهای خود اقدام به دایر نمودن آشپزخانه سنتی در محل کلینیک اجتماعی بهزیستی واقع در خیابان امام روبروی تربیت بدنی در محوطه بیمارستان سابق هشترود ( هلال احمر فعلی ) کرده اند ؛ این بانوان از امروز آش افطاری با قیمت مناسب تهیه نموده اند از کلیه همشهریان عزیز دعوت می شود به فعالیت این زنان با همت که سرپرستی خانواده های خود را بردوش دارند با خرید اش افطاری به این فعالیت اجتماعی و خداپسندانه مساعدت نمایند

بزودی سایر فعالیتهای این جمعیت از قبیل

1-معرفی پرستار سالمندان ،

2- معرفی پرستار بچه ،

3- معرفی خدمه برای تنظیفات منزل ،

4- و قبول سفارشات غذاهای سنتی و خانگی مثل دلمه ؛ قیمه ، کوفته و انواع آش .....

5- قالیبافی و قبول سفارشات تابلو فرش

6- لحاف و تشک دوزی و ملیله دوزی و تهیه سرویس خواب عروس و سایر فعالیتهایی که در حیطه وظایف این جمعیت می باشد نیز راه اندازی و به اطلاع مردم عزیز خواهد رسید .

همت این زنان تلاشگر را که با غیرت و کار مضاعف در راستای ایجاد شغلی مناسب و فراخور حال بانوان برای اداره خانواده های خود پا به عرصه کارافرینی گذاشته اند را می ستایم و برایشان در این راه ارزوی موفقیت دارم و از مسئولین شهرستان برای کمک و مساعدت به توسعه این کار نیک و شایسته انتظار همراهی دارم.

از تمامی بانوانی که متقاضی عضویت در این انجمن هستند دعوت می شود برای کسب اطلاعات بیشتر به حوزه امور اجتماعی -زنان و خانواده - مراجعه و یا با شماره های 5-6222274 تماس حاصل نمایند.

ارسالی از طرف یک دوست نازنین



تست: اعتیاد بد غذا

مجموعه: تست روانشناسی

تست روانشناسی

نمی‌توانید دست از غذا خوردن بکشید؟ حتی وقتی سیر هستید و دلتان حتی یک ذره هم ضعف نمی‌رود، باز هم دوست دارید خوراکی در دهان بگذارید؟ اگر این حالت شما در موقعیت‌های استرس‌زا بیشتر می‌شود، باید به این فکر کنید که ممکن است به غذا خوردن معتاد شده باشید. اگر می‌خواهید از این موضوع مطمئن شوید، می‌توانید آزمون زیر را انجام دهید تا ببینید به غذا اعتیاد دارید یا نه! این آزمون بر اساس معیارهایی که محققان دانشگاه ییل برای افراد معتاد به غذا در نظر گرفته‌اند، طراحی و البته کمی مختصر شده که پاسخ دادن به آن وقت زیادی از شما نگیرد. با انجام دادن این تست مشخص می‌شود که شما پرخور هستید یا به غذا اعتیاد دارید.

تست: اعتیاد بد غذا

به هر کدام از سؤالات زیر امتیازی بین صفر تا 4 بدهید و یادتان باشد که روند امتیازدهی‌تان به شکل زیر است:

هیچ‌وقت = صفر

یک بار در ماه = یک

دو تا چهار بار در ماه = 2

دو تا سه بار در هفته = 3

چهار بار بیشتر در هفته= 4

سوالات:

1. حتی وقتی گرسنگی‌ام برطرف می‌شود، به غذا خوردن ادامه می‌دهم.

2. وقتی به کاهش مصرف بعضی خوراکی‌ها فکر می‌کنم، استرس می‌گیرم.

3. از پرخوری خسته و کسلم.

4. به جای اینکه وقتم را برای کارهایی مثل گذران وقت با خانواده، دوستان، کار و فعالیت‌های خلاقانه بگذرانم، وقتم صرف کنار آمدن با احساسات منفی‌ای شده که بعد از زیاده‌روی در خوردن برخی خوراکی‌های خاص سراغم آمده است.

5. وقتی مصرف برخی خوراکی‌ها را محدود می‌کنم، اختلالات فیزیکی مثل استرس سراغم می‌آید و تحریک‌پذیر می‌شوم. (این نکته شامل نوشیدنی‌های کافئین‌داری مثل چای، قهوه، نوشابه، نوشابه‌های انرژی‌زا و امثال آن نمی‌شود.)

6. اگر در انتخاب غذا و خوردن غذا ملاحظه‌کاری کنم، دچار اضطراب محسوسی می‌شوم.

7. موضوع‌هایی که با غذا و خوردن ارتباط دارد، (موارد روزمره، از کار روزانه، فعالیت در مدرسه، اجتماع یا خانواده گرفته تا بیماری‌ها) احتمال موفقیتم را کم می‌کند.

به پرسش‌های 8 و 9 با «بله» و «خیر» پاسخ دهید.

8. با وجود مشکلات روحی- جسمی مختلفی که به دلیل عادات غذا خوردنم برایم به وجود آمده، همچنان همان نوع غذاها/ همان مقدار غذاها را مصرف می‌کنم.

9. با اینکه مقدار غذایم تغییر نکرده، اما دیگر مثل سابق احساسات منفی‌ام را کم نمی‌کند/ به اندازه سابق برایم خوشایند نیست.

امتیازها:

برای بررسی معیارهای اعتیاد به غذا، باید به سؤال 8 یا 9 (یا هر دو) پاسخ مثبت داده باشید و همچنین باید به ترتیب زیر به3 سؤال (یا بیشتر) از 7 سؤال اول این آزمون به ترتیب زیر پاسخ داده باشید:

اگر جواب‌های شما با الگوی ذکر شده، مطابقت دارد، شما قطعا به غذا اعتیاد پیدا کرده‌اید و باید هرچه زودتر این عادت را ترک کنید. حتما می‌پرسید چطور؟ ترک اعتیاد به غذا هم مثل سایر اعتیادها نیاز به راهکارهای عملی و علمی دارد تا بتواند مفید واقع شود. در ادامه 7 راه خانگی معرفی شده که شما به تنهایی و بدون نیاز به کمک کارشناس، می‌توانید آنها را عملی کنید تا هرچه سریع‌تر از شر این اعتیاد تناسب‌اندام سوز (!) راحت شوید.

گوش به زنگ باشید!

یک معتاد، همیشه معتاد است؛ حتی اگر پاک هم شوید، معتاد درونی‌تان ممکن است وسوسه‌تان کند و با جملاتی مثل «این فقط یک شیرینی کوچولوست!» شما را اغوا می‌کند! اما حواس‌تان باشد که ممکن است با آتش بازی کنید. مغز دارای یک حافظه کوتاه‌مدت است که وقتی بعد از پاک شدن، دوباره می‌خواهید غذای مورد علاقه‌تان را- که به آن اعتیاد داشته‌اید- امتحان کنید، به طور بالقوه واکنش‌های هیجانی‌تری از خود بروز می‌دهد. البته این عکس‌العمل هیجانی در برخی مردم اتفاق نمی‌افتد و علتش این است که اعتیاد این افراد به غذا کمتر است؛ بنابراین بهتر است در حاشیه امنیت بمانید و تا مدتی دور غذاهایی که به آنها اعتیاد داشته‌اید را خط بکشید. برای اینکه همیشه یادتان بماند در دوره بازدرمانی هستید و مغز معتادتان هنوز نیاز به کنترل شدن دارد، یک یادآور بصری برای خود درست کنید؛ مثلا یک دستبند که رویش نوشته باشد شما در دوره ترک قرار دارید. وقتی دست‌تان را دراز می‌کنید که یک شیرینی یا چیپس بردارید، نوشته روی دستبند به شما یادآور می‌شود که از خط قرمز رد نشوید. وقتی رژیم دارید، مهم نیست که حواس‌تان هست یا نه اما وقتی در دوره بهبودی (ریکاوری) هستید، کارتان نباید متوقف شود و مطمئن باشید که فقط با تمرین و تکرار است که کارتان راحت‌تر خواهد شد.

افزایش مصرف خوراکی‌های دوپامین‌ساز!

در بیشتر مواقع ممکن است محدود کردن یا قطع مصرف غذاهایی که به آنها اعتیاد دارید، باعث بروز حالت‌های عصبی- استرسی شود. کارشناسان تغذیه معتقدند که شما باید حواس‌تان به سطح دوپامین خون‌تان باشد زیرا یک مغز معتاد هر نوع محرومیتی را به عنوان استرس تحلیل می‌کند که به دارویی در قالب شیرینی یا چیپس نیاز دارد.

سعی کنید بیشتر از غذاهایی که حاوی ویتامین B6 و اسید آمینه فنیل‌آلانین و تیروزین- ذرات سازنده دوپامین- است، استفاده کنید. مرغ، بوقلمون، گوشت بی‌چربی، تخم‌مرغ، سالمون، ماهی تن، میگو، توفو، سبزیجات برگ تیره و لبنیات کم‌چرب منبع خوبی برای هر 3 ماده غذایی ذکر شده است.

تمرکز کنید

این تمرین، استرس را کم کرده و قدرت کنترل فشار و ضربه‌های ناگهانی روحی را تقویت می‌کند. مدیتیشن رشد سلول‌های جدید مغزی را در بخش جلوی پیشانی- بخش مدیریتی مغز- تحریک کرده تا هیجان‌ها کاهش یابد و شما سرحال بمانید؛ بنابراین وقتی استرس می‌گیرید، دیگر خودتان را با چیپس و شکلات خفه نمی‌کنید! اگر روزی 2 بار، هر بار 10 دقیقه تا 20 دقیقه، مدیتیشن کنید، بسیار عالی خواهد بود. برای شروع می‌توانید از کتاب‌های خودآموز مدیتیشن که در بازار موجود است، کمک بگیرید.

جویدن آدامس

انجام حرکات تکراری و متداوم، مغز را به ترشح سروتونین وامی‌دارد و این هورمون به استرس‌زدایی شما کمک می‌کند. به این ترتیب بهانه‌ای برای غذا خوردن عصبی و استرسی برایتان نمی‌ماند!

قید قند و شکرهای پنهان را بزنید!

شکر از آن موادی است که مصرف مداومش منجر به سوء‌مصرف می‌شود، زیرا ما میلی ذاتی به مواد شیرین داریم و حتی از همان سال‌های بچگی یاد می‌گیریم که از غذاها و خوراکی‌های شیرین برای خود‌درمانی (پایین رفتن فشارخون، درمان اضطراب و...) استفاده کنیم. شکر در خوراکی‌های فراوری شده فراوان و البته پنهان است؛ حتی آنهایی که طعم شیرین ندارند؛ از سس‌های کچاپ و باربیکیو گرفته تا سس روی سالاد، نان و حتی چیپس! بنابراین باید برچسب غذایی خوراکی‌ها را خوب نگاه کنید و به دنبال اسم‌های مستعار شکر بگردید؛ مثل کنسانتره آبمیوه و نیز تمام کلماتی که با «اوز» تمام می‌شود؛ مثل فروکتوز یا دکستروز.قطع مصرف این مواد، شکر زیادی را از رژیم غذایی روزانه شما حذف خواهد کرد. به این ترتیب، بعد از چند هفته، کمتر دلتان هوس نوشابه می‌کند و دسرهای مورد علاقه‌تان کم‌شیرین‌تر از همیشه خواهد بود و این همان نقطه آغازی است که شما به آن نیاز دارید. میل به شیرینی‌خوری با خوردن شیرینی بیشتر و بیشتر می‌شود اما شما همیشه می‌توانید با کمتر کردن مصرف شکر، این میل را کاهش دهید.

اینترنتی خرید کنید!

خرید اینترنتی خوار‌‌بار نمی‌گذارد گول تبلیغات را بخورید و مواد غذایی بخرید که معمولا در سبد خریدتان جایی ندارند. اگر امکان خرید اینترنتی ندارید، حداقل یک فهرست خرید تهیه کنید که به جلوگیری از خریدهای هیجانی (!) کمک می‌کند.

هر روز تحرک داشته باشید

فعالیت فیزیکی نه‌تنها سطح فعالیت گیرنده D2 (دومین گیرنده دوپامین) را افزایش می‌دهد، بلکه در دوره‌های سم‌زدایی هم آرامش‌بخش است، زیرا سطح بتا آندورفین- مواد شیمیایی شادی‌آور- را در مغز افزایش می‌دهد.

به‌علاوه، گمان می‌رود ورزش و فعالیت مداوم فیزیکی علاوه بر مفید بودن برای بدن، جایگزین خوبی برای عادت به غذا خوردن و سایر عادات مخرب باشد. در تحقیقاتی که در دانشگاه وندربیلت روی مصرف‌کنندگان ماده مخدر «ماری‌جوآنا» انجام گرفته، مشخص شده آن دسته از مصرف‌کنندگان ماری‌جوآنا که در طول 2 هفته، 10 بار به مدت 30 دقیقه پیاده‌روی کرده‌اند، مقدار مصرف خود را به نصف کاهش داده‌اند. وقتی یک پیاده‌روی ساده می‌تواند تا این حد بر اعتیاد به ماده مخدر تاثیر بگذارد، قاعدتا تاثیر بسیار بیشتری در ترک اعتیاد به غذا و خوراکی‌ها خواهد داشت.

منبع:مجله سیب سبز

قابل توجه همشهریان عزیز :

بدینوسیله به استحضار همشهریان محترم می

رساند حوزه پیشگیری اداره بهزیستی شهرستان

هشترود ، جهت سنجش بینایی کودکان 2 الی 6

سال شهرستان، با پیش رفته ترین دستگاه بینایی

سنجی روز دنیا ، همه روزه در ساعات اداری ،

آماده ارائه خدمات بینایی سنجی توسط

کارشناسان مجرب می باشد. لذا از تمامی والدین

دارای کودک 2 الی 6 سال دعوت می گردد تا با به 

همراه داشتن شناسنامه کودکان خود، به حوزه

پیشگیری اداره بهزیستی هشترود مراجعه نمایند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره

تلفن های 5-6222274 و 6221074 تماس حاصل فرمائید

زندگی نامه آقای قلی ولیپور به قلم یکی از دوستان

آقای قلی ولیپور فرزند محمد ولی در سال 1341 در شهرستان هشترود و در یک خانواده مذهبی و عاشق اهل بیت عصمت و طهارت ، دیده به جهان گشود ، پدر مرحوم ایشان از ریش سفیدان و از معتمدان شهر بود که در کنار همسر تلاشگرشان ، با تلاش و کوشش در زمینه کشاورزی ، امرار معاش می نموند و نسبت به  آبادانی و توسعه شهر تعصب و جدّیت خاصی داشت.

ولیپور تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شهید بهشتی (جاوید سابق) در سال 1348 آغاز و در سال 1352 با معدلی عالی به اتمام رساند. ایشان در کنار تحصیل ، در امر کشاورزی و دامداری کمک حال پدر بود و با اینهمه به جهت علاقه وافری که به ادامه تحصیل داشت مقاطع راهنمایی و دبیرستان را به خوبی پشت سر گذاشت و در سال 1362 در رشته علوم انسانی مدرک دیپلم خود را دریافت نمود. پایان تحصیلات متوسطه ایشان مصادف بود با اوج جنگ تحمیلی که ولیپور نیز همچون سایر جوانان شهر، در همان سال ندای لبیک یا امام خمینی (ره) را سر داده و عازم جبهه های جنگ حق علیه باطل شد و شرکت در مبارزه علیه دشمنان نظام و کشور را به ادامه تحصیل مقدم شمرد و به مدت 18 ماه در مناطق عملیاتی شمالغرب کشور مشغول نبرد با دشمنان دین و قرآن و وطنش بود.

بعد از اتمام دوران خدمت مقدس سربازی ، وارد عرصه جهاد و سازدگی شده و اینبار در موطن مادری خود و در مناطق محروم هشترود و چاراویماق به صورت شبانه روزی مشغول آبادانی و توسعه منطقه شد. قلی ولیپور هیپچ وقت از کسب تجربه و دانش دست نکشید و برای ارائه خدمات بهتر و پیشرفته تر ، در سال 1374 به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی پرداخت و در در سال 1378  رشته حسابداری مدرک لیسانس گرفت .

سوابق و عملکرد آقای ولیپور

1-   کارشناس مسئول امور دام در جهاد کشاورزی هشترود

2-   کارشناس مسئول طرح و برنامه

3-   کارشناس مسئول امورمالی

4-   معاون اداری مالی جهاد کشاورزی شهرستان هشترود

5-   رئیس هیات مدیره موسسه ترک اعتیاد نوحید حیات هشترود

لازم به ذکر است ایشان به جهت داشتن روحیه خیر خواهی و مثبت نگری ، همواره در کنار خانواده های بی بضاعت وجوانان ونوجوانانی که به دام اعتیاد گرفتار شده اند بوده و در انتخابات هیات مدیره موسسه ترک اعتیاد نوید حیات تحت نظارت سازمان بهزیستی ، به عنوان رئیس هیات مدیره موسسه مذکور انتخاب شده اند.

عشق و علاقه ولیپور در خدمت رسانی به مردم هشترود و بخصوص به کشاورزان زحمت کش برکسی پوشیده نیست و در همین راستا حضور ایشان در اداره جهادوکشاورزی هشترود ، حضوری تاثیر گذار بوده است و حال با قریب به 30 سال خدمت صادقانه ، در آستانه بازنشتگی می باشند که بنابه  دعوت عده ی کثیری از دوستان و علاقمندان آبادانی شهرستان وارد عرصه انتخابات شورای اسلامی شهر شده اند که انشاءالله با یاری تمامی اقشار مردم اعم از روحانیت جلیل القدر ، ریش سفیدان محترم ،خانواده های محترم شهداء و ایثارگران و جانبازان ، ورزشکاران و دانشجویان و دانش آموزان و تمامی زحمت کشان ، به ویژه کشاورزان عزیز درانتخابات شوراهای شهر روستا انتخاب شوند تا اینبار مردم هشترود در شورای اسلامی شهر از خدمات و تلاشهای صادقانه ایشان بهره مند گردند.                                                                                                      انشاء الله

نقدی بر این خبر:

البته به نظر من  این یافته ها نمی تواند یک مشخص کننده قطعی   برای نوع شخصیت آدمها باشد ، چرا که  شخصیت انسانها محصول سالها تجربه و زندگی آنها بوده و فاکتورهای زیادیی برای تشکیل شخصیت انسان دخیل می باشند از لحظه لقاح تا تنوع تربیت و طبقه اقتصادی و دانش و محیط جغرافیایی و هزاران اتفاق در تاریخ زندگی ، و برای تشخیص شخصیت ادمی نیاز به انجام تسهای مختلف شخصیت می باشدکه باید توسط روانسنج ها و روانشناسهای مجرب انجام گیرد. این یافته به نظر  من یافته هایی هستند که بر اساس تجربه و یافته های آماری هستند .